تعیین کننده قیمت گذاری گزینه

قیمتی که ممکن است سهام تحت گزینه قرار داده یا فراخوانده شود ، قیمت قرارداد است.

بعضی اوقات ، به آن قیمت قابل توجه گفته می شود. در طول عمر قرارداد ، قیمت قرارداد ثابت است ، به جز این که عملکرد بازار با مبلغ هر سود سهام پرداخت شده یا با ارزش هر حق سهام که در طول عمر قرارداد مؤثر است ، کاهش می یابد.

در خرید یک گزینه مبلغی که خریدار برای امتیاز گزینه می پردازد ، حق بیمه یا گاهی اوقات پول گزینه نامیده می شود.

در بیشتر معاملات گزینه ، قیمت قرارداد قیمت سهام سهام است که در زمان نوشتن گزینه حاکم است و حق بیمه متغیری می شود که خریدار و فروشنده معامله می کند.

ارزیابی مداوم این گزینه به هفت متغیر زیر بستگی دارد:

1. قیمت نقطه: این قیمت فعلی سهام زیرین است. در صورت تماس ، با افزایش قیمت سهام ارزش تماس افزایش می یابد.

در صورت قرار دادن ، با افزایش قیمت سهام ، ارزش آن افزایش می یابد ، با فرض اینکه همه چیز برابر است.

2. قیمت اعتصاب: این قیمت ورزش گزینه است. می توان آن را به عنوان یک سطح مطلق یا درصدی از قیمت نقطه بیان کرد.

شرکت کنندگان در بازار معمولاً از دومی استفاده می کنند. قیمت اعتصاب بالاتر به معنای ارزش تماس کمتر است و قیمت اعتصاب پایین به معنای ارزش تماس بالاتر است.

قیمت اعتصاب بالاتر به معنای ارزش بالاتر است و قیمت اعتصاب پایین به معنای ارزش پایین تر است.

3. زمان انقضا: این دوره زمانی است که به انقضا باقی مانده است. این به عنوان تفاوت ، معمولاً در روزها ، بین تاریخ انقضا و تاریخ فعلی محاسبه می شود.

به طور کلی ، هرچه زمان تا زمان انقضا طولانی تر باشد ، مقدار یک گزینه بیشتر می شود.

به عبارت دیگر ، هرچه زمان تا زمان انقضا طولانی تر باشد ، احتمال اینکه گزینه با یک مقدار مثبت بزرگتر منقضی شود ، بیشتر می شود.

توجه داشته باشید که گاهی اوقات تغییرات در زمان به انقضا تأثیر مبهم بر گزینه های اروپایی به دلیل تأثیر منفی احتمالی پرداخت سود سهام در طول عمر گزینه دارد.

4- نوسانات ضمنی: این نوسانات مورد انتظار از زیرین در طول عمر گزینه است. این یک تخمین از دامنه در حرکت قیمت سهام زیرین است.

از آنجا که بازپرداخت گزینه نامتقارن است (به عنوان مثال ، حداکثر پرداخت بیشتر از حق بیمه پرداخت شده) ، نوسانات بیشتر است ، بیشتر احتمال دارد که یک حرکت بزرگ از قیمت سهام به یک بازپرداخت بزرگتر تبدیل شودواد

بنابراین ، هرچه نوسانات ضمنی بالاتر باشد ، گزینه گران تر است. نوسانات ضمنی یک آمار سالانه است که از نظر درصد بیان می شود.

5- سود سهام مورد انتظار: سود سهام مورد انتظار برای سهام زیربنایی توزیع می شود.

اگر شرکت سهام زیرین تصمیم به افزایش سود سهام که در طول عمر این گزینه پرداخت می شود ، افزایش می یابد ، این امر باعث می شود که پس از گذشت سود سهام ، افت بزرگتر از حد انتظار قیمت سهام را افزایش دهد.

سود سهام بالاتر قیمت رو به جلو را کاهش می دهد ، بنابراین قیمت تماس را کاهش می دهد و قیمت آن را افزایش می دهد.

6. نرخ بهره: خرید تماس با خرید بخشی از سهام زیرین قابل مقایسه است.

در یک بازار کامل و در صورت عدم سود سهام ، انتظار می رود که سهام به طور یکسان از یک سرمایه گذاری در یک ابزار نرخ بهره بی خطر قدردانی کند.

در نتیجه ، افزایش نرخ بهره حاکی از آن است که سهام زیرین بیشتر می شود.

با افزایش نرخ بهره، قیمت تماس افزایش خواهد یافت. به طور مشابه، با افزایش نرخ بهره، قیمت فروش کاهش می یابد.

7. نرخ رپو: کارمزد استقراضی است که توسط وام گیرنده سهام سهام پایه پرداخت می شود. هر چه نرخ رپو بیشتر باشد، قیمت آتی کاهش می یابد.

در نتیجه، هر چه نرخ رپو بیشتر باشد، قیمت مکالمه کمتر و ارزش فروش بالاتر خواهد بود.

تأثیر هر یک از این عوامل به این بستگی دارد که

1. گزینه قرار دادن یا تماس است
2. گزینه یک گزینه آمریکایی یا یک گزینه اروپایی است.

جدول زیر تأثیر افزایش متغیر مشخص شده بر ارزش یک فراخوان و یک سهام خاص را با فرض مساوی بودن همه چیز، خلاصه می کند.

می توان مشاهده کرد که تغییرات در زمان تا انقضا و نوسانات تأثیرات مشابهی بر روی مقادیر فراخوانی و قرار داده است، در حالی که تغییرات سایر عوامل بر روی مقادیر فراخوانی و قرار دادن تأثیر می گذارد.

مثال: یک گزینه تماس 2 ماهه در Infosys با قیمت پیشنهادی Rs. 2100 تومان به فروش می رسد. 140 زمانی که سهم با روپیه معامله می شود. 2200. موارد زیر را بیابید:

1. ارزش ذاتی گزینه تماس چقدر است؟
2. چرا باید تماس را با قیمتی بیش از ارزش ذاتی خریداری کرد؟
3. تحت چه شرایطی دارنده اختیار معامله از فراخوان خود استفاده می کند؟
4. دارنده اختیار خرید با چه قیمتی از دارایی به قیمت تمام می شود؟

راه حل:

1. ارزش ذاتی گزینه (S – X) = 2200 – 2100 = روپیه است. 100.

2. قیمت گزینه Rs است. 140، یعنی روپیه40 بیشتر از ارزش ذاتی.

این ارزش زمانی گزینه است و پرداخت می شود زیرا این احتمال وجود دارد که در دو ماه آینده قیمت Infosys بیشتر افزایش یابد و دارنده مبلغی بیشتر از روپیه به دست آورد. 100، ارزش ذاتی فعلی.

3. The option holder would exercise his call if the price of the asset, S > X, the exercise price, i.e., when s >2100.

4. دارنده گزینه تماس حتی در هنگام پرداخت تماس S – X – c = 0 که در S = Rs اتفاق می‌افتد، شکسته می‌شود. 2240.