تقاضا و عرضه ارز

ارز خارجی به ارز خارجی اطلاق می شود. به عنوان مثال، برای یک ساکن هند، روپیه هند (₹) یک ارز داخلی است که می تواند به عنوان وسیله مبادله در هند استفاده شود. اما روپیه هند (₹) نمی تواند به عنوان وسیله مبادله در خارج از هند مورد استفاده قرار گیرد. ارز مورد استفاده در سایر کشورها به عنوان ارز خارجی برای هند در نظر گرفته می شود. بنابراین در معاملات بین المللی، پول داخلی به ارز خارجی تبدیل می شود. به عنوان مثال، اگر شخصی برای تعطیلات به نیویورک سفر کند، نمی تواند از روپیه هند (₹) در نیویورک برای معاملات اقتصادی استفاده کند. شخص باید روپیه هند را به دلار آمریکا ($) تبدیل کند، تنها در این صورت می تواند در آنجا بماند. به همین دلیل، مهم است که بدانیم ارز داخلی را با چه قیمتی می توان به ارز خارجی تبدیل کرد. این قیمت به عنوان نرخ ارز شناخته می شود. بازاری که در آن ارز داخلی برای دیگران معامله می شود، «بازار ارز خارجی» است.

نرخ ارز

نرخی که ارز داخلی را می توان با ارز خارجی مبادله کرد، به عنوان نرخ ارز شناخته می شود. به عبارت ساده، نرخ ارز خارجی، قیمتی است که به ارز داخلی (₹) برای خرید یک واحد ارز خارجی پرداخت می شود. ارزهای کشورهای مختلف را به هم مرتبط می کند و امکان مقایسه قیمت های بین المللی را فراهم می کند. به عنوان مثال، برای خرید یک واحد دلار (دلار)، اگر باید 60 روپیه بپردازید، نرخ مبادله 60 روپیه به ازای هر دلار است. می توان آن را به شکل نوشت؛از 1 دلار = 60 روپیه.

تقاضا و عرضه ارز

تقاضای ارز:

تقاضا برای ارز زمانی ایجاد می شود که شخص مجبور به پرداخت ارز خارجی باشد. به زبان ساده بیانگر خروج ارز است. این درخواست توسط ساکنان هند به دلایل زیر است:

1. واردات کالا و خدمات: در مورد واردات کالا و خدمات از کشور خارجی، پرداخت توسط واردکننده (کسی که کالا و خدمات وارد می‌کند) به ارز خارجی انجام می‌شود. بنابراین، تقاضا برای ارز خارجی در بازار ارز هند ایجاد می شود.
2. نقل و انتقالات یک جانبه ارسال شده به خارج از کشور: این نقل و انتقالات انجام شده توسط شخص به صورت رایگان است. این شامل انتقال هدایا و کمک های مالی ارسال شده توسط دولت یا شخص به کشورهای دیگر است. به این موارد نقل و انتقالات یک جانبه گفته می شود زیرا آنها برای به دست آوردن چیزی در ازای آن ساخته نشده اند و به همین دلیل ارزی لازم است. به عنوان مثال ، اگر یک خارجی در هند کار می کند. این بدان معناست که او در روپیه هند درآمد کسب می کند. حال اگر خارجی بخواهد به خانواده خود پول بفرستد ، مجبور است ارز را رد و بدل کند و در نتیجه تقاضای فزاینده ای برای ارزی ایجاد شود.
3. گردشگری: برای پرداخت هزینه های متحمل شده در تورهای بین المللی ، گردشگران به ارز خارجی نیاز دارند که این امر تقاضا برای آن ایجاد می کند. گردشگران خارجی تقاضای ارزی را در بازارهای ارزی هند ایجاد می کنند.
4. سرمایه گذاری: هنگامی که سرمایه گذاری توسط هند در سایر کشورها انجام می شود ، ارز خارجی لازم است. بنابراین ، تقاضا برای ارز در هنگام سرمایه گذاری در خارج از کشور ایجاد می شود.
5. وام در خارج از کشور: اگر هند وام به کشورهای خارجی ارائه دهد ، هند خواستار ارز خارجی خواهد بود.
6. بازپرداخت بهره و وام: اگر وام به همراه بهره به وام دهندگان خارجی پرداخت شود ، نیاز به ارزی وجود دارد. این منجر به افزایش تقاضا برای ارز خارجی می شود.
7. خرید دارایی ها در خارج از کشور: تقاضا برای ارزی برای پرداخت دارایی مانند زمین ، سهام ، اوراق قرضه و غیره در خارج از کشور وجود دارد.
8. حدس و گمان: هنگامی که مردم از قدردانی از ارز درآمد کسب می کنند ، حدس و گمان نامیده می شود. برای این منظور ، آنها به ارز خارجی احتیاج دارند. به عنوان مثال ، اگر یکی از ساکنین هندی از طریق تجزیه و تحلیل انتظار داشته باشد که قیمت دلار آمریکا در آینده بالا باشد ، او امروز دلار آمریکا بیشتری خریداری می کند. هدف اصلی حدس و گمان ، کسب سود در هنگام گران شدن دلار است.

دلایل افزایش تقاضا برای ارز خارجی

تقاضای ارزی در شرایط زیر افزایش می یابد:

1. تقاضا برای ارز به دلیل افزایش ارزش پول داخلی افزایش می یابد (همچنین می توان گفت کاهش قیمت ارز وجود دارد). افزایش ارزش پول داخلی به افزایش ارزش پول داخلی در مقایسه با ارز خارجی اشاره دارد. به عنوان مثال، اگر قیمت 1 دلار (دلار آمریکا) از 64 روپیه به 60 روپیه کاهش یابد، به این معنی است که کالاهای بیشتری با همان روپیه خریداری خواهند شد. این نشان می دهد که با ارزان شدن کالاهای آمریکایی در هند، واردات از ایالات متحده افزایش خواهد یافت. در نهایت باعث افزایش تقاضا برای دلار آمریکا در هند خواهد شد.

2. هنگامی که قیمت ارز خارجی کاهش می یابد، تقاضای آن برای اهداف سفته بازی افزایش می یابد، زیرا اکنون با قیمت پایین در دسترس است.

3. کاهش نرخ مبادله 1 دلار = 64 روپیه به 1 دلار = 60 روپیه، سطح سرمایه گذاری در خارج از کشور را افزایش می دهد.

4. گردشگری به آن کشور خارجی افزایش می یابد زیرا سفر به خارج از کشور اکنون نسبتاً ارزان شده است.

منحنی تقاضای ارز

بین نرخ ارز و تقاضای ارز رابطه معکوس وجود دارد. یعنی هر چه نرخ بالاتر باشد تقاضا برای ارز کمتر خواهد شد و بالعکس. به همین دلیل، منحنی تقاضا به سمت پایین متمایل می شود. همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، رابطه بین نرخ ارز و مقدار تقاضای ارز را می توان با کمک یک منحنی رو به پایین به صورت گرافیکی نشان داد.

شکل 1: تقاضا برای ارز

در نمودار، نرخ ارز در محور Y و تقاضای ارز در محور X نشان داده شده است. منحنی تقاضا DD رابطه منفی بین نرخ ارز و تقاضای ارز را نشان می دهد. منحنی تقاضای DD (شیب منفی) نشان می دهد که در نرخ مبادله OR پایین تر است₁ارز خارجی بیشتری تقاضا می شود OQ_1,در حالی که در نرخ مبادله بالاتر، یعنی OR₂ارز کمتری تقاضا می شود OQ₂ .

تامین ارز

عرضه ارز شامل دریافت ارز است. بنابراین نشان دهنده ورود ارز به کشور داخلی است. عمده ترین منابع تامین ارز به شرح زیر است:

1. صادرات: هرگاه خارجی کالا و خدماتی را از یک کشور داخلی (هند) خریداری کند، پرداخت ارز توسط خارجی انجام می شود. بنابراین، در صادرات کالا و خدمات، عرضه ارز در بازار ارز هند افزایش یافته است.
2. نقل و انتقالات یک طرفه/یک جانبه از خارج از کشور: این نقل و انتقالات انجام شده توسط شخص به صورت رایگان است. این شامل انتقال هدایا و کمک های مالی ارسال شده توسط دولت یا شخص به کشورهای دیگر است. به اینها نقل و انتقالات یک جانبه گفته می شود زیرا اینها برای به دست آوردن چیزی در عوض ساخته نشده اند. بنابراین برای نقل و انتقالات یک جانبه ، ارز خارجی لازم است. اگر هندی ها در یک کشور خارجی کار می کنند. این بدان معنی است که آنها در خارج از کشور درآمد کسب می کنند. هنگامی که آنها درآمد کسب شده به وطن خود را برای خانواده های خود در هند ارسال می کنند ، منجر به افزایش عرضه ارز در بازار ارز هند می شود.
3. گردشگری: برای پرداخت هزینه های متحمل شده در تورهای بین المللی ، گردشگران به ارز خارجی نیاز دارند. اگر گردشگران خارجی به هند بیایند ، آنها برای اقامت خود به روپیه هند ما احتیاج دارند. آنها در ازای روپیه هند که در عوض باعث افزایش عرضه ارز در هند می شود ، ارز خارجی را تأمین می کنند.
4. سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) در هند: FDI به سرمایه گذاری انجام شده برای کنترل مستقیم بازار داخلی اشاره دارد. هنگامی که سرمایه گذاری توسط شرکت های چند ملیتی (مانند پیتزا هوت و دومینوس) انجام می شود. در هند جریان ارزی وجود دارد.
5. سرمایه گذاری های پرتفوی خارجی (FPI) توسط سرمایه گذاران خارجی: FPI به سرمایه گذاری انجام شده برای کسب سود در بازار داخلی اشاره دارد. اینها به صورت سهام ، بدهی ها ، اوراق قرضه و غیره انجام می شود. هرگونه خرید در بورس هند توسط سرمایه گذاران خارجی منجر به جریان ارز در بازار سهم هند می شود.
6. سپرده های هندی های غیر مقیم (NRI): جریان ارز در بازار ارز هند به دلیل سپرده های هندی های غیر مقیم (NRI) در هند.
7. حدس و گمان: هنگامی که مردم با حدس و گمان از ارزهای خارجی درآمد کسب می کنند ، عرضه ارز خارجی بوجود می آید.

دلایل افزایش ارز خارجی

عرضه ارزهای خارجی در شرایط زیر افزایش می یابد:

1. عرضه ارز خارجی به دلیل استهلاک ارز داخلی افزایش می یابد (همچنین می توان گفت که در قیمت ارز خارجی قدردانی می شود). استهلاک ارز داخلی به کاهش ارزش ارز داخلی در مقایسه با ارز خارجی اشاره دارد. به عنوان مثال ، اگر قیمت 1 دلار (دلار آمریکا) از 60 پوند به 64 پوند افزایش یابد ، این بدان معنی است که کالاهای بیشتری در روپیه با همان دلار خریداری می شوند. این نشان می دهد که صادرات به ایالات متحده افزایش می یابد ، زیرا کالاهای هندی در ایالات متحده ارزان تر می شوند. این در نهایت باعث افزایش عرضه دلار آمریکا در هند خواهد شد.

2. با افزایش قیمت ارز، تمایل به سود سفته بازی در کشور داخلی افزایش می یابد. بنابراین عرضه ارز را افزایش می دهد.

3. افزایش نرخ مبادله 1 دلار = 60 روپیه به 1 دلار = 64 روپیه، خرید افراد غیر مقیم در هند را افزایش می دهد.

4. گردشگری در کشور داخلی افزایش می یابد زیرا سفر در هند اکنون نسبتاً ارزان تر شده است.

5. با افزایش قدرت خرید ارز در کشور داخلی، سطح سرمایه گذاری از یک کشور خارجی افزایش می یابد.

منحنی عرضه ارز

بین نرخ ارز و تقاضا برای ارز رابطه مثبت وجود دارد. یعنی هر چه نرخ ارز بیشتر باشد، عرضه ارز بیشتر خواهد بود و بالعکس. بنابراین منحنی عرضه به سمت بالا شیب می کند. رابطه بین نرخ ارز و مقدار ارز عرضه شده را می توان به صورت گرافیکی با کمک یک منحنی شیب دار به سمت بالا همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است نشان داد.

شکل 2: عرضه ارز

در نمودار، نرخ ارز در محور Y و عرضه ارز در محور X نشان داده شده است. منحنی عرضه SS رابطه مستقیم (مثبت) بین نرخ ارز و عرضه ارز را نشان می دهد. منحنی عرضه (شیب مثبت) نشان می دهد که وقتی نرخ ارز از OR افزایش می یابد₁به OR₂، سپس عرضه ارز از OQ افزایش می یابد₁به OQ₂ .